Wonen in Nickerie

Het wonen in Nickerie.

We hebben de afgelopen periode weer veel mee gemaakt.
Het leven vanuit ons huis in de Wilhelminastraat.
Allereerst ons huis ons thuis gemaakt en aangekleed. Boven de bedden de muskietennetten (overgenomen van de familie Hermans )opgehangen. Dit is echt geen overbodige luxe met al die muskieten hier.
Rond schemertijd de verplichte smeer-rituelen, lange broek en sokken aantrekken en dan maar hopen dat ze ons niet te grazen nemen. Oscar en Carry vinden ze nog steeds erg lekker.
De stoelen hebben een nieuw stofje gekregen.
En onze meegebrachte spullen een vast plekje.
De koffers zijn opgeruimd. Deze hebben we voorlopig niet meer nodig.
Inmiddels hebben we alle drie een fiets op de kop kunnen tikken.
( Indien mogelijk kunnen we de auto van Stichting Win gebruiken )
Ook internet gebruik is weer mogelijk.
Het onderzoek van de Hilde ( bedankt voor de uitleg ) als Surinaamse kranten geven aan dat er problemen zijn geweest met een glasvezelkabel. Kortom een maand geen digitaal verkeer als problemen met internationaal telefonie.
Gelukkig zijn deze weer opgelost.
Dus is contact met de buitenwereld weer mogelijk.......
Ons internetcafé heeft zich verplaatst naar de overkant van ons huis. Hier woont buurvrouw Tineke.
Een gepensioneerde dame werkzaam geweest bij jeugdzorg in Gouda.
Per 1 mei is ze aangekomen om voor onbepaalde tijd vrijwilligerswerk te doen in Nickerie.
Ook het dagprogramma krijgt regelmaat.
Om half zeven opstaan, douchen en ontbijten.
Voor Oscar is de koude douche nog steeds wennen, want warm water kent ons huis niet.
Net als bijna alle huizen hier.
We hebben gelukkig wel airco in de slaapkamer en twee fans in de huiskamer.
Buiten genieten we veel van onze hangmat en hangstoel op het balkon.
Want zo ons huis staat op ‘neute’. (palen ). Ter voorkoming van ongedierte.
Oscar en Bea vertrekken iedere ochtend rond half acht samen op de fiets naar werk en school.
Om vijf voor acht gaat de schoolbel. Eerst even de groet-ceremonie, de vlag hijsen en het surinaams volkslied zingen en dan beginnen de lessen.
In het begin was het voor Oscar moeilijk om contact te krijgen met zijn klasgenoten.
In de klas wordt Nederlands gesproken maar onderling praat men Scranaans tongue ( een mix van afrikaans, engels e.a.) Gelukkig komen er nu regelmatig vriendjes bij ons over de vloer.
Zelfs om 7 uur in de ochtend al . Dan wordt Oscar opgehaald door Jonathan. Oscar heeft een voorkeur voor Creolen, zoals hij zelf zegt zijn deze mensen erg gezellig. Hindoestanen zijn erg gesloten en serieus en Javanen erg bescheiden .
Toch mist hij zijn noordwijkse vriendjes heel erg. En wij onze contacten..
Bea heeft het erg naar haar zin op het Dankerscentrum. Boeiende verhalen over de bewoners, personeel van het Dankerscentrum en gebeurtenissen komen regelmatig over tafel.
Maar ook over de Gruntjesschool .( bijzonder basis-onderwijs ).
Deze twee vallen onder dezelfde organisatie Stichting Gehandicapten Nickerie.
Carry zorgt voor de huishouding en boodschappen. Maar heeft het ook druk met het sociaal verkeer.
Uitzoeken waar men wat verkoopt. Welke winkels er zijn. De openingstijden.
Ze heeft veel contact met de buurtjes. Maar ook met de marktkooplui.
Groente en fruit wordt hier met name op de markt verkocht. Inmiddels hebben we al veel soorten fruit geproefd. Van papaja, ananas, manga(roodborstje),durian, ramaboetans, en andere vruchten waar we de namen nog niet van weten. Ook hebben we hier een heleboel onbekende groente .
Onze buurvrouw kwam laatst met een bos prachtige bladeren. Carry dacht dat het een soort bloemen waren en zet deze in een vaas op het balkon. Tot dat de buurvrouw weer langs kwam en zei dat die bladeren overheerlijke groente waren. Na haar uitleg hoe dit klaar te maken hebben we er lekker van gegeten.
Suriname is voor ons een grote proeverij.
Om een uur komt Oscar van school en eten we brood.. De meeste mensen eten hier dan warm aan de geuren te merken.
Na het eten wordt er door iedereen gerust. Slapen, hangen of lezen in de hangmat of hangstoel op het balkon.
De warmte kan soms erg uitputtend zijn.
We drinken hier erg veel softdrink / fruitsappen ( we hebben een blender )en water. Bea en Carry willen nog wel eens een djogo ( grote fles Parbobier )
drinken. En dat terwijl Carry geen bier drinker is.
Een mooi verhaal komt van een andere vrijwilligster die op de tennisclub ook een woordje Surinaams wilde meepraten. Zij vroeg aan de barkeeper een djuka in plaats van een djogo. Alle clubleden lagen blauw van het lachen. Ze vroeg namelijk om een grote zwarte bosneger. Misverstanden zijn gauw te maken.
Dus je moet goed oppassen wat je zegt.
Met de nederlandse taal komen we wel uit de voeten , want dit is officiële taal . Maar men spreekt hier onderling liever Scrana tongue. Ook Hindoestanen kennen een eigen taal. Daar we vlak bij de grens van Brits Guyana spreekt men ook een beetje krom engels. Soms wel lastig als men met en over je praat en de taal niet verstaat. Carry’s vader zou zeggen ze verkopen je waar je bij staat.
Rond een uur of vier gaan de Hindoestanen winkels weer open. De openingstijden zijn hier ook zeer verschillend. De chinezen winkels zijn vaak de hele dag geopend.
Over deze winkels worden hier ook veel grapjes gemaakt. De kwaliteit van Chinezen zijn van zeer korte duur.
Ook moet je bij hun goed op de houdbaarheiddatum letten.
Het eten is hier zeer divers. Chinees, Javaans, veel vis. Maar ook tot Oscars opluchting is hier veel pasta en patat te verkrijgen. We ( Carry ) koken meestal zelf. Lekker vers en je weet wat er in zit.
We eten meestal om een uur of zeven warm eten. Bea eet soms tweemaal warm. ( op werk en thuis )
In de avond doen we meestal een spelletje op het balkon. Als de muggen ons niet willen grijpen.Met op de achtergrond suripop. Lekkere reaggy muziek. Of Latino jazz. Muziek is hier erg goedkoop. Alles wordt gedownload voor 5 tot 8 SRD.
Een euro is ongeveer 3,8 SRD waard. Dus reken maar uit.
O,ja., we worden hier ook getrakteerd op muziek van Corry en de Rekels. Aan de overkant woont een Bakra ( dit is een scheldwoord voor Blanke ) die met een jonge Hindoestaanse vrouw samenleeft.
Ook hebben we een televisie . Het journaal is hier echt een soap,drama en kwel. Ongelukken worden hier live vertoond. Net als de conflicten tussen burger en overheid.
Oscar is inmiddels als drie keer op televisie gesignaleerd. Tussen al die zwarte snoetjes valt een blank gezicht gauw op. Bea heeft ook al de pers gehaald. Ze heeft zelfs twee interviews mogen geven.
Dit gebeurde toen er een grote Boa ( slang ) bij haar werk werd waargenomen. Veel paniek bij de verpleging.
Want de slang ging richting bewoners van het centrum.
De slang is gedood door de brandweer .Dit gebeuren had alles te maken dat het gras erg hoog is geworden. Door de grote regenval van afgelopen weken is hier en daar ook een grote waterpartij ontstaan.
Bea heeft toen 10 gedetineerden samen met hun gevangenisbewaarders opgeroepen om het gras te kappen en te maaien. Deze mensen zijn ook op zoek gegaan naar de andere slang., want Boa’s leven in paren. Ook is er gekeken of er eieren zijn gelegd. De slang kwam van de Spangenbergschool vandaan. Dit is de school waar Oscar les krijgt. En Carry slagbal speelt. Het idee en de weet maakt ons nog alerter.
Iedere donderdag om de twee weken komt de post uit Nederland. Met Hans en Wil onze huurders in Noordwijk hebben we afgesproken dat zij dat voor rekening nemen. Hartstikke bedankt.
Volgende keer een verhaal over onze uitstapjes naar Bigipan en Apoera.
En niet te vergeten Bea’s werk!!























School

Oscar komt vaak doodvermoeid thuis van school.

Het aanpassen in een ander leersysteem, andere boeken, andere klasgenoten, andere omgeving, andere juf, andere manier van lesgeven en zo voort. .

Als Oscar proefwerk moet leren kunnen wij mooi meekijken in zijn leerstof.
Geschiedenis geeft ons een beeld over de slavernij. Als de weet waar en op welke wijze de volkeren in Suriname zijn gekomen. Aardrijkskunde geeft ons alle drie zicht op de plaatsen, rivieren en provincies.
De landkaart hangt ook op in onze huiskamer. Met daarnaast de tekst van het Surinaams volkslied.
Ook hebben we een mooie poster van de huizen uit het Amazonegebied opgehangen.
Iedere dag gaat Oscar met al zijn boeken in zijn rugtas naar school. Op school is geen opbergruimte.
De boeken herkennen we als die van uit onze schooltijd.
De rekensommen worden hier ook uitgewerkt. Deling oude stijl, maar ook de maten die gebruikt worden.
Gymmen vindt plaats op het schoolplein. Op blote voeten door het hoge gras. Heel veel rondjes lopen, hier is Carry nog niets bij.
Als het regent dan worden er spelletjes in de klas gedaan.
Bij problemen krijgt de leerling een briefje mee en dan worden de ouders op school verwacht bij de directeur.
Iedere maand krijgen de leerlingen een maandoverzicht naar huis, met alle cijfers die behaalt zijn als proefwerken die er aan gaan komen. Deze lijst moet door de ouders ondertekend worden.
Voor Oscar werkt een cijfer duidelijker dan begrippen van ruim voldoende, goed , onvoldoende.
Hij begint net als de allround schaatsers een berekening te doen om toch in de prijzen te vallen.
Ook is zijn calculator ( die hij van Nelleke ) gekregen heeft zijn trouwe kameraad. Het uitrekenen van Surinaamse Dollars (SRD) naar Euro’s . De prijzen liggen hier soms erg laag of soms weer heel erg hoog.