Onze derde week in Suriname

Op dit moment zitten we in een internetcafe te Parmaribo.
(domineestraat )
Het was vandaag een bizzy day.
Vanochtend moesten we verhuizen naar de Wilhelminastraat. Eerst alle koffers inpakken, huis van Varshja en Rob schoonmaken,en naar Paramarobo gaan.
Het is Oscar's laatste vakantieweek en Bea's eerste vrije dagen na een inwerk/overdrachtperiode van Bernadette.
Met een taxi zijn we naar Pramaribo gegaan.
We vonden dat we dat wel verdiend hadden.Lekker bijkomen !
Voor de tweede keer logeren we in guesthouse twenty-4.(costerstraat) Aardige mensen en een schone betaalbare kamer.
Als eerste activiteit staat de best rotishop in town gepland. Dit op verzoek van Oscar die al een echte roti kenner begint te worden.Uit de Parbo, een maandblad overde in en out's van Suriname, stond een artikel over roti's.
En inderdaad Ram's Rotishop is een aanrader. Dus Nelleke, en andere liefhebbers dit is echt de moeite waard. Je likt letterlijk je vingers erbij af.
Morgen gaan we een bezoek regelen naar Galibi.Waar we een nachtelijk bezoek gaan brengen aan de reuzeschildpadden die eieren leggen op het strand.
Voorts heeft Oscar zijn judopak meegenomen. Dus we gaan naar de sportschool van Michiel. Afgelopen weken heeft Oscar zwemtraining gekregen van Louise ( een CIOS-stagaire ). Om zijn conditie een beetje op peil te houden.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan het zwemfestijn van de Jeugd Christelijke Lionsclub te Nicketie. Veel waterpret, muziek en barbeque. Oscar en de Ciosers schrokken zich rot toen op hun patat echte kippepootjes (met nagel en al) werd geserveerd.
Voorts zaten wij bij een Hindoestaanse familie aan tafel met Parbobier. Als dit geen integratie is dan weet ik het ook niet meer. Als het mogelijk is probeert Bea wat sfeerfoto's toe te voegen.
Overigens krijg ik in Suriname steeds Indische taferelen op mijn netvlies.
Veel Appie's ( mijn vader ) zie ik hier voorbij gaan. Of lekker in zijn stoel hangen en iedereen bekijken.
Naast de creolen en hindoestanen zijn hier ook heel veel javanen.
De eerste week was ik nog een bleekscheet, maar volgens Wally de beheerder van het zwemabd, begin ik al echt javaans bruin te worden.
In suriname zijn ook veel indonesche restaurant te bespeuren naar hun kruiden te ruiken.
Ook hebben we al veel soorten kerken gezien. De islamitische moskee naast de joodse kerk. En de evangelische kerk in de buurt van de Baptisten,de protestans hervormde kerk in een prachtig klein gebouw naast het stenen gebouw van de katholieken. de mensen zijn hier ook nog erg vroom en gelovig. Heel trouw in hun kerkbezoek.Dit geldt voor Nickerie als Paramaribo.
Volgende keer een uitgebreid verslag van ons bezoek aan Galibi, Oscar'schoollessen,Bea'swerkzaamheden,
mijn vordering in de sportprojecten.

Een hartelijk groet voor iedereen van ons alle drie.